سلام به همه دوستان
امیدوارم که حال همگی خوب باشه
بعد از مدت ها که تصمیم گرفتم یه سری به وبلاگ های بچه ها بزنم از کارم پشیمون شدم
هیچ وقت فکر نمیکردم تو دانشگاهی درس میخونم که اینقدر آدم های ... اطرافم رو پر کردن
روی صحبتم با اون کسایی هست که علی رغم میل باطنیم نمیخواستم جوابشونو بدم تا یه وقت بزرگ بشن .اما بهتر بدونن وبلاگ درست کردن و گزاف نوشتن کار خیلی ساده ای هست که هر کسی میتونه انجام بده اما محبوب بودن و محترم شدن کار هر کس نیست . اینو برو از اونایی بپرس که توی دانشگاه از همه لحاظ از همه سرتر بودن،هیچ وقت خودشونو قایم نمیکردن تا اون شاخص های دانشگاه درسشون تمام بشه بعدش برن وبلاگ بزنن بازم جرأت اینکه اسمشون و بگن نداشته باشن
همه میدونن اینا خصوصیات چه افرادیه
بهتره بری از همون بزرگترهای کلاست بپرسی سید مدیار شجاعی کیه و چیکار کرده و برای نه تنها بچه های کامپیوتر 82 بلکه همه ی کسایی که اونو میشناسن چقدر عزیزه(خودم میتونم کمکت کنم)
در مورد نظراتی هم که توی وبلاگت نوشته میشه اگه خودت مینویسی که هیچی
اما اگه واقعاً از طرف همون خانم های زهرا و فاطمه.ر(سیلوستر استالونه) نوشته شده بهتره اینو بدونن که از صمیم قلب براشون تأسف میخورم که انواع و اقسام توهین هایی که توی همین وبلاگ کزائی بهشون شد و حالا نوچه ی همین آقا شدن
شأن و منزلت شما در همین حده که به این نوع تحقیر بشین
اینم بدونین اگه الآن از وقت گرانبهای خودم گذاشتم تا این چیزارو بنویسم به خاطره شماها نیست(البته میتونید به همین مساله هم افتخار کنید)
بالاخره هر کوچکی حسرت بزرگ شدن دارد و شما هم مستثنی نیستید
اینارو نوشتم تا بگم آقای سید مدیار شجاعی ما دیدیم که شما برای گروه کامپیوتر 82 از جونتون مایه گذاشتین ، این خدا نشناس ها رو به خدای خودشون واگذار کن
که اگه همین وبلاگ کامپیوتر 82 رو هم ایجاد نمیکردی اینها اسم وبلاگ رو هم نمیشنیدند
و فرصت خودنمایی رو پیدا نمیکردند. باشد که خداوند بخشنده عقل سلیم به آنها عطا کند
مواظب خودتون باشید